Imperatief mandaat betekenis
Het imperatief mandaat is een vorm van politiek mandaat, waarbij de bevoegdheid wordt gedelegeerd aan een organisatie of een gekozen persoon om een actie uit te voeren die is gedefinieerd in de duur en in de taak, volgens precieze modaliteiten waarvan niet kan worden afgeweken. Imperatief mandaat wordt gekenmerkt door een bepaalde procedure intrekking ambtenaar zich niet houdt aan het zetten eisen. Op basis van het bovenstaande kunnen we bepaalde conclusies te trekken. Imperatief mandaat betekenis Mandaat is de bevoegdheid om in naam van een ander te handelen, maar zonder de daarbij horende verantwoordelijkheid. Bij mandateren worden geen bevoegdheden overgedragen. De mandaatgever blijft zelf bevoegd.
Democratie uitleg Daarom hebben de meeste landen een representatieve (vertegenwoordigende) of indirecte democratie. Het volk kiest een aantal vertegenwoordigers, die namens het volk besluiten nemen over het bestuur van het land. Deze vertegenwoordigende democratie kan wel aangevuld worden met vormen van directe democratie. Meer informatie.
Bindend mandaat
Mandaat is bij uitstek geschikt voor ondergeschiktheidsrelaties. Daarbij geldt wel dat het mandaat niet te vaag mag zijn omschreven. Mandaat kan ook worden verleend aan niet-ondergeschikten, maar dan is er wel toestemming nodig van de gemandateerde en het bestuursorgaan waar deze werkzaam is (art. Awb). Het begrip 'zonder last' werd wel gehandhaafd. Het betekent: zonder een bindend mandaat of met vrij mandaat. Ieder Kamerlid is vrij om te stemmen zoals hij zelf wil. Juridisch is binding aan bijvoorbeeld een regeerakkoord niet mogelijk. Dat geldt niet alleen voor tegenstanders in een fractie van zo'n akkoord, maar evenzeer voor degenen die.Bindend mandaat Het verlenen van mandaat is toegestaan tenzij een wettelijk voorschrift, of de aard van de bevoegdheid zich daartegen verzet (art. lid 1 Awb). Bij het verlenen van een mandaat moet daarom telkens nagegaan worden of de wettelijke regeling waarop de bevoegdheid is gebaseerd iets zegt over eventueel mandaat.
Juridische term
Wilt u graag de betekenis weten van juridische termen in de rechtspraak? Hier vindt u een juridische begrippenlijst van a tot z. Glossary of Dutch Procedural Terminology (June , updated January ) aanbrengen (een geschil bij de rechter) to seise the court of a dispute.- Juridische term een mens van vlees en bloed. Een natuurlijk persoon is een mens in juridische zin, namelijk iemand die rechten en verplichtingen heeft, dus geen rechtspersoon (bijv. een B.V.). 9. Pleidooi: tijdens een procedure bij bijvoorbeeld de rechtbank, kunnen partijen worden opgeroepen om naar de rechtbank te komen om hun standpunt mondeling toe te lichten.
Politieke verantwoording
België kent een politieke verantwoordelijkheid van emotie, perceptie en electorale calculus. Het ontbreekt ons aan rationele politieke verantwoording voor beleidsstrategie, beleidskeuzes en beleidsimpact. Politieke verantwoordelijkheid betekent vooral toeval en willekeur, terwijl we de echte verantwoordelijkheid blijven verwaarlozen. Verantwoording afleggen is alleen aan de orde als er sprake is van bevoegdheden. Door het contraseign wordt de minister verantwoordelijk voor besluiten van de Koning. Aangezien de minister de politieke leiding heeft van een departement en instructies kan geven, is er ook hier sprake van verantwoordelijkheid.Politieke verantwoording Verantwoording is een begrip dat in zijn algemeenheid verwijst naar het uitleggen of verklaren van iets tegenover derden, waarbij specifiek gedacht moet worden aan een door degene die verantwoordt verrichte prestatie of handeling. Men spreekt in dit verband veelal van het "afleggen van [de] verantwoording [over iets]".